15 Temmuz'un yıldönümünde birşeyler söylemeden geçmiyeyim diyerek hatırladıklarımı yazayım dedim. Evvelki hafta, İBB Meclisinin son oturumundan önce bir özel oturum yapıldı ve 15 Temmuz anıldı. Kürsüye adını vermeyeceğim bir şehit babası çıktı ve “Büyük Komutanın” emriyle nasıl sokağa çıktıklarını ve oğlunun nasıl şehit olduğunu anlattı. Çoğumuzu ağlatan, yürekleri yakan bir konuşmaydı ve çoğu meclis üyesinin elinden onu alkışlamaktan başka bir şey gelmedi. Aynı baba 15 Temmuz günü Sayın Cumhurbaşkanının yürüyüşünde hemen yanında bayrak sallıyordu.
Konuyla alâkalı, T.B.M.M özel oturumunda ise Meclis Başkanı Sayın İsmail Kahraman kahramanca Demokrasiyi tarif etti meclis kürsüsünden. Bu tarifini, kelime anlamında yunancaya dayandırarak, demos=halk, kratos=egemenlik olarak açıkladı ve kısaca halkın egemenliği olarak tanımlamış oldu. Konunun özüne yani esasına girmedi, giremedi. tıklayınızLinkinde bulunan 1 Şubat 2015 tarihli yazımda demokrasi ve okhlokrasi den bahsetmişim, burada tekrarlamayayım, ilgilenen linki tıklayarak okur. Demokrasinin ne olduğunu anlamaz isek ve onu araçsallandırırsak eğer ve böylece demokrasinin özünün sadece seçim sandığı olduğunu varsayarsak bu sonuç %50 + 00000001111 ile bizi Okhlokrasi ye de götürebilir.
Bazı sayın ilgili ve yetkililer demokrasinin demos’unun yani halkın ne olduğunu yani ötekileştirilenlerin de halk olduğunu yani aslında demokratik seçimden kazanarak çıkanların “ben kazandım; istediğimi yaparım” yaklaşımıyla değil bir ortak akılla hareket etmeleri gereğini anlasalar ve anlatsalardı eğer, işte o zaman onlara şapka çıkarırdım.
Demokrasiyi amaçları uğruna araç olarak kullananlara amacınız nedir sorusunu sormak gerekir aslında , ama heyhat, soran yok.
PISA sonuçlarına göre okuduklarını anlamayanlar ve/veya yanlış anlayanlar Demokrasi şehitlerimizin neden şehit olduklarını derinlemesine anlamayacaklar ve anlatamayacaklardır. Ancak belki gelecekte bu geçtiğimiz günler tarihi perspektif içerisinde değerlendirilecek, yorumlanacak ve neyin ne olduğu anlaşılacaktır. O güne kadar Demokrasi, Okhlokrasi, Diktatörlük, istibdat ne derseniz deyin şehitlerimiz için allahtan rahmet, yakınlarına başsağlığı gazilerimiz için geçmiş olsun ve acil şifalar dilemekten başka yapabilecek fazla bir şeyimiz kalmadı. Belki son olarak hat sanatına konu olmuş “Bu da geçer Ya Hû” demeliyiz sadece.







ERCAN ERDEM