1 Kasım seçimleri mevcut haliyle muhalefeti demokratik sistemden tasfiye etti.
2 Kasım itibariyle Türkiye demokrasisi muhalefeti olmayan aksak bir demokrasidir.
CHP genel başkanı Kılıçdaroğlu bütün sistemik uyumuna rağmen muhalif bir odak oluşturmadı. CHP nin aldığı oylar tarihsel bloğun bugüne tevarüs eden kalıntıları olup , siyasi tradisyonda takdir edilecek bir vefaya tekabül etmenin ötesinde nitelik ve nicelik olarak bir muhalif hareketi örgütlenme potansiyeli taşımamaktadır. Siyaset sosyolojisinde bu durumu tanımlamak için derinlemesine analizler yapılabilir ama artık bunun teorik olmanın ötesinde bir kıymet-i harbiyesi bulunmamaktadır.
Milliyetçiliğin Türkçülük damarı olarak Türkiye siyaset içinde tutunmaya çalışan MHP kesinlikle bu damarı siyasete tercüme edememiş ve zaman içinde süreklilik kazanan bir düşük ortalamaya seçmenini mahkum etmiştir.
HDP ise , Türkiye'nin demokratik birikiminin kendisine açtığı krediyi rojova sistemlerine ciro ederek tarihi bir fırsatı kaçırmış ve Türkiye siyasetinin dışında sıradan bir marjinalliğin sınırlarına gelmiştir.

Sonuç olarak muhalefeti tasfiye olmuş demokratik sistemin yeni arayışlara girmesi kaçınılmaz bir görev olarak demokrasinin öncelikli gündemidir.
Türkiye demokrasi yeni bir muhalefet inşa etme gerçeği ile karşı karşıyadır.

Gülbahar Saygılı