Toplumda giderek tırmanan siyaseten ayrışma hali, sanatçıları da etkiliyor..iyice katılaşma istidadı gösteren bu yeni durum ile ilgili fikirler serdedmek zorunluluğu duyuyorlar....
Bir arada yaşama hoşgörüsüne vurgu yapıyorlar.. -İktidarın yanında saf tutanlar dışında- , samimi kaygılar ile konuşanların sözleri değerli..
Son olarak, Bülent Ortaçgil, muhalefete çağrı yaparak, %52 oy alan Erdoğan'ın durumunu kabullenme zorunluluğundan bahsetmiş ve "birlikte yaşamayı öğrenme" çağrısı yapmış.. Aynı çağrı, iktidar için de geçerli..
Ortaçgil, aritmetik bir gerçek üzerinden değerlendirme yapıyor, önerdiği formül basit , "karşılıklı kabul" ile sorunlar aşılabilir..
Sorun , her iki taraf için de bu kadar basit gözükmüyor, iktidar, açıktan söylemese de, farklı bir toplumsal inşa faaliyetini sürdürüyor, sistemi bütünüyle değiştirip, Erdoğan'ın görev süresi ile kayıtlı sert ve çabuk bir dönüşümü tamamlamak istiyor, muhalif taraf Cumhuriyetin bu güne kadar olan kazanımları üzerinden itiraz ediyor..
Benzer değerlendirmeleri farklı sözler ile , Alanson da yapmıştı, vesayetin istenmediğinden, asker baskısından dem vurup, ülkenin müslüman olduğunu ileri sürmüş, karşı tarafın da bu durumu "dövünmeden" kabullenmesini öğütlemiş..
"Ali desidero ağzıyla", Atatürk sevisini otomatikman bünyeye aldığını ama aynı zamanda , peygambere de de aşık olduğunu eklemiş...
Atatürk sevgisini otomatik olarak bünyeye almak biraz ezber gibi görünse de, tasavvufun deryalarında kulaç atan biri için , muhtemelen sorun değil...
Mesele, %52 ve %48 arasındaki aritmetik farklılık kadar basit gözükmüyor..
Fazıl Say, "yurt dışındaki konserlerime, dışişleri mensupları, iktidar korkusundan gelemiyorlar" demiş.. Yurt içindeki etkinliklerinin de engellendiği biliniyor..
Ortaçgil, Alanson gibi değerli müzik insanları, herhangi bir baskı ile karşılaşmadan şarkılarını söylüyorlar,çalıyorlar ..
Sorun; kabullenmek, kabullenmemek veya halkın müslüman kimliği ile ilgili değil, Akp'den önce de bu ülke aynı oranlarda müslüman inanç kimlikli insanlardan oluşuyordu, iktidarlar, sandık sonuçlarına göre de, tartışmasız el değiştiriyordu,..
"Yüzünü dökme küçük kız " , "sarı laleler" çalınsın söylensin, ama , "Nazım oratoryası, da her yerde çalınabilsın,
Başka "şartlı kabullere" gerek yok, toplumsal bütünleşmenin sihirli formülü budur,..

Bülend Tan