Günlük siyasetin hay huyu arasında Kazakistandaki demokratik dönüşüm hak ettiği yeterli ilgiyi görmedi..
Kazakistanın "tek adamı" Nazarbayev, yakın zaman önce, uhdesinde temerküz ettirdiği yetkilerinin önemli bir kısmını parlamentoya devretti..
Son dönemlerde, otoriter eğilimlere "kılavuzluk" olarak da tanımlanabilecek , "Başkanlık" sisteminin uç örneklerinden biri olan Kazakistan'ın Başkanı Nazarbayev, 2017 yılından bu yana rejimi restore ediyor,süper yetkiler kullanan Başkan önce re'sen aldığı ve uyguladığı bir kararla, parlamentoya, -bütçe onayı, kararname yetkisinin sınırlanması , başkanın parlamentoya karşı da sorumlu olması dahil-, önemli yetki transferinde bulundu , adeta, güçlü başkanlık sisteminden sarfınazar ettii..
Parlamentoyu da tekrar önemli karar kademelerine sokarak başlattığı "Demokratikleşme" açılımını , birkaç gün önce "Devlet Başkanlığı"nı da bırakarak bir ileri aşamaya taşıdı..
Bundan sonra, Güvenlik Konsey Başkanlığı ve kendi partisinin Genel Başkanı görevlerini birlikte yürütecek..Nihai ve tek kişilik karar mercii statüsünden, devleti gözeten bir konuma geçmiş oldu..
Bu tasarrufundan önce de, (kendi tartışılmayan iradesi ile "re'sen" değil) Anayasa Mahkemesinden görüş aldığı bilgisi var..
Diğer cari, güncel Başkanlık rejimlerine bakılınca, , herhangi bir toplumsal kalkışma veya acil bir zorunluluk olmadan, mutlak iktidar kudretinden vazgeçmenin bir başka örneği bulunmuyor..
Başkanlık sistemlerine "absürd anayasal" methiyeler yazanların, Kazakistan örneğinden alacakları hayati dersler var..


Güzin Balcı