Cumhur ittifakı, -erkene alınacak bir seçim ihtimali karşısında- aleni olarak, adeta "kurdeşen" çıkarıyor..
Halbuki ittifak bileşenlerinin ikisinin de "erken seçim" sicilleri hayli kalabalık..
Küçük ortak, ilk defa, ortağı olduğu 57. Hükümeti, 2002'de Bursa Koca Yayla Türkmen Kurultayından yaptığı sürpriz çağrı ile, neredeyse cebri olarak- erken seçime götürmüş ve kendi oyununa gelerek baraj altı kalmıştı..
Daha sonra, 2018'de; 16 Nisan 2017 halk oylamasından şaibeli bir şekilde çıkan ucube rejime geçilmesi için erken seçim yapılmasını, " beka ve tarihi emanetler bakımından zorunluluktur", iddiası ile talep etmiş ve bugünkü rejim ve sonuçlarının zeminini hazırlamıştı.
Akp ise, -seçim kazanma makinesi olarak-, 2002'den itibaren, 5 genel seçimin, 3ünün, şu veya bu nedenle erkene alınmasında beis görmemişti..( sadece 2011 ve 2015 Haziran seçimleri zamanında yapıldı..)
Özetle, ittifak ortakları, erken seçim kavramına ve pratiğine yabancı değiller...
Ama anlaşılıyor ki, akp açısından devran eski devran değil, "seçimlerin efendisi" genel başkan, yeri geldiğinde, erken seçim taleplerine; "ne erken seçimi, erken seçim kabile devletlerinde olur..!!" bahanesi arkasından siper alıp, "zamanında seçim" teraneleri atıyor..
"Kabile devleti" gerekçesi duruma pek uymuyor, beş seçimin üçünü , erkene alan bir siyaset için "erken seçimin" kabus haline gelmesinin nedeni , "iktidar riski" endişeden başka bir şey olamaz..
Karpuzdan sonra, kuru soğanın bile dilim ile satılma ihtimali, hane halklarının üzerine hayalet gibi çökmüşken, hala zamanında seçim ısrarı, öncelikle, demokratik etik ile bağdaşmıyor..
Yiğitliğin onda dokuzu kaçmaktır, deyişi, racona ters bir duruma işaret eder, son zamanlarda demokratik hafızadan silinmiş gibiydi, yeniden tedavüle mi giriyor..!!i...

tarık Topyay