Deprem bölgesinden hala - 17 gün sonra hala-"çadır" feryatları yükseliyor..
Çadır diye kurulanların çoğu ise , yazın bile ihtiyaca cevap verecek durumda değil..
Hava soğuk, barınacak yer kalmamış, tuvalet haceti bir çok yerde "hala" sokak aralarında görülüyor, su sıkıntısı ve bağlı olarak hijyen riskleri sürüyor..
Rezidanslar ülkesi Türkiye de , depremzedeler, yük konteynerlerine kalmış vaziyette.. Büyük kısmı bağış olarak, sağlanıyor, Kızılay , konteyner üretme işini, başka yerlere bırakmış, Afrikaya cami yapmak derdine düşmüş..
Kefensiz cenazeler, göçük altlarında "enkaz olarak", kaldırılmayı bekliyorlar..
Bu gerçekleri dile getirenlere , yukardan aşağı küfür ediliyor..
Bu manzara, bırakın başka bir medeniyeti, çadır medeniyetinin bile uzağında olduğumuzu gösteriyor..
Çanakkale üzerine dünyanın en uzun ve muhtemelen de en az gerekli köprüsünü yapan medeniyet, keşke, yeryüzünün en riskli deprem ülkesi olan Türkiyede, kış ortasında aç açıkta kalanlar için, seri çadır imal edebilecek kapasitede olsaymış..


Kamil Çebi