Akp öncesi dönem medyasının önde gelenlerinden , -şimdilerde muhalefet tarafında-yönetici vasfı da olan kıdemli bir köşe yazarı , bugünkü rejim ile yaptığı mukayesede, geçmişte kalan için, "bizim eski kıytırık demokrasimiz" tanımlaması yapmış.
Bu iddialı hüküm cümlesinin çıkış noktası, bugünkü rejim ile ilgili yurt dışı yerleşik bir vakfın hazırladığı "demokrasi" endeksi...
Söz konusu endekste, "Türkiye, artık "ılımlı otokrasiler" arasında yer alıyormuş.. aynı değerlendirmede, ayrıca, "de facto diktatörlük" ifadesi de yer alıyormuş, ..
Nakledilen Endeksin ölçütlerine göre, Türkiye ılımlı bir otokrasi ile "fiili diktatörlük", arasında bir yerde salınıyor..
Yazara göre, bu endeks, hapisteki gazeteciler, yerlerine , kayyum atanan seçilmişler, YÖK kanununda yapılan değişiklikler, bağlamında bile "yeterli" argümanları içeriyor.
Daha da vurucu bir ölçü olarak da, İstanbul seçimlerinde yaşananlara atıfta bulunarak, artık, -yargı denetiminde serbest seçimlerin yapılabileceği konusundaki- şüphesini ileri sürüyor.
Burada dikkate değer olan, demokrasimizin bugünkü hal-i pür melalinden ziyade, Akp öncesi demokrasimiz hakkındaki kullandığı "kıytırık" sıfatı..
Kıytırık kelimesi kabaca, "işe yaramaz, bayağı, basit , değersiz, önemsiz" gibi anlamlar içeriyor....
Bugünkü rejim ise kendisini "ileri demokrasi" olarak tanımlıyor. Uzun zaman aynı fikirde olan bir sürü liberal, "steril" demokrat, bugün ayakları suya ermiş vaziyette , ellerinde fener "demokrasi" arıyorlar..
Eski "kıytırık " demokrasiye fit olurlar mı , yoksa , daha da ileri bir demokrasi ütopyası peşindeler mi bilinmez..
Eski kıytırık demokraside, bugünkü tek kişilik yürütmenin elinde olduğu gibi "sihirli bir değnek "yoktu, zamanın siyasetçileri, estek köstek, el yordamı ile, muasır medeniyet, Kopenhag Kriterleri, Anayasayı daha demokratikleştirmek için meclis içi uzlaşmalar yolu ile kapsamlı değişiklikleri hayata geçirmek v.d gibi kıytırık işlerle uğraşıp durdular ve tabii ki, demokrasinin yılmaz ve münhasır bekçileri liberal demokratlara kendilerini beğendiremediler ve de ebedi bir istiskale mahkum edildiler.
Bugünkü rejim ile eskisinin mukayesesinde, hala "kıytırık" aşağılaması, , "mahkumiyetin" , bugünkü "ileri" demokrasi kıvamında bile- bir infaz affına mazhar olamayacağının işareti gibi.
Bizim eski kıytırık demokrasimiz, demokrasi tarihinde nereye oturtulacak, zaman gösterir, ama , bugünkü yeni ve ileri demokrasinin yollarına merhamet taşları döşeyenlerin de Demokrasi sicilinde -müstesna bir yerinin olacağına şüphe yok.

Merve Denizci