Bugüne kadar, sağ muhafazakarlar , dindar muhafazakarlar, steril liberaller, sürekli olarak bir " vesayet" mızmızlanması içinde oldular.!!
Askeri vesayet, yargı vesayeti ve benzeri her türlü iktidar kontrol mekanizmalarını, vesayet parantezi içinde reklam ettiler, mevcut demokratik düzeni, ağlama duvarına çevirdiler, "demokrasi mağduriyeti" inşa ettiler ..
2002 sonrası iktidar süreçlerinde, aynı mağduriyet şekvaları sürdü , 1982 Anayasası üzerinde yapılan ve "yetmez ama evet" vaveylaları ile yapılan- hafif meşrep görünümlü- makyajlar ile murat edilene erişildi, ve denilenlere bakılırsa "vesayet öcüsü" demokrasimizin üzerinden anayasa oylaması ile-- ki rivayete göre mezardakiler de elvermişti- kovalandı..
Vesayet kaldırılırken, rejim değişikliği de aradan çıkarıldı ve dünya anayasa literatürüne; saf kan yerli ve milli - "tek kişilik yürütme" kavramı hediye edildi.
Yalnız bir husus ihmal edilmişti, %50 artı bir , öyle kolay kotarılacak bir çoğunluk değildi ve mutlaka , en az bir, kaldıraca ihtiyaç gerektiriyordu..
Tablo böyle olunca , iktidar kompozisyonunda çoğunluk tarafı değil, " tamamlayıcı taraf "önem kazandı.
Bu nokta, vesayetin hortlaması tehlikesini gündeme getirdi, çünkü, eksiği tamamlayan taraf vazgeçilmezlik psikolojisi ile , "dayatma" süreçlerini başlattı...
Bir hastane ziyareti sonrasında cezaevleri boşaltıldı, eski dava arkadaşımızın biraderinin mahkumiyeti gözden geçirilsin dendi, Yargıtay incelemesinde mahkumiyet gerekçesi değiştirildi ve "birader" tahliye edildi....
Sonuç olarak, kılık değiştirmiş ve adeta tek kişilik "vesayet" parantezinde, "samimi" bir demokrasimiz var artık..!!



Genco Kalaycı