Erbakan merhum, Refahyol Hükümetindeki Başbakanlık döneminde , 11Ocak 1997 tarihinde, Başbakanlık konutunda, tarikat liderlerine ve şeyhlerine bir iftar yemeği verdi, davetliler, kendi inanç kılıklarında katıldılar, davette , Fetullah Gülen de vardı..
Erbakan'ın zihniyeti herkesin malumu idi, kendi meşrebine uygun olarak verdiği iftardaki konukları üzerine çok konuşuldu, laik cumhuriyet ilkeleri ile ilgili Anayasa hükmü gündeme getirildi, sonraları 28 Şubat sürecinde önemli bir köşe taşı olarak değerlendirildi...
Halbuki, seçmen teveccühü sonucu, Başbakanlık makamında bulunuyordu ve kendisinden, mesela; -Ankara Palas'ta Cumhuriyet Balosunda açılış dansı yapmasını- beklemek ham hayaldi....
Bugün de, uzun yıllar ötesinden bir Taliban lideri ile fotoğrafı üzerinden ünsiyet ilişkisi kurulan Cumhurbaşkanı, eski Hocası ile aynı davranış kodu üzerinden Afganistan'da hüküm sürmekte olan dünyanın en geri rejimi yetkililerini ağırlıyor.
Kadınları mezhebi anlayış üzerinden -sosyal hayatta- en ileri limitlere kadar dışlayanlar, kendi kisveleri ile T.C. Dışişleri Bakanlığı salonlarında müzakere muhatabı halindeler..
Şeri olduğu dahi tartışmalı kendilerine özgü bir fıkıh düzeni üzerinden toplumu eza ile yönetmeye başlayanlar ile "insani yardım" konuşulacakmış..!!
Ziyaretin bir diğer önemli tarafı , batı ile entegre olmuş bir devlete yapılan ilk "resmi" ziyaret olması..
Ani olarak geliştiği anlaşılan ziyaret, sonuç olarak, ne kadar olacaksa, içinde, Taliban rejimine meşruiyet sağlama "fonksiyonu" da barındırıyor..
Cumhurbaşkanı, iki gün önce, Afganistan ile ilgili, G20 bünyesinde bir çalışma gurubu önerdi ve Türkiye'nin Başkanlığa talip olduğunu açıkladı.
Cumhurbaşkanına göre; "Uluslararası toplumun Afgan halkına sırtını dönme, bu ülkeyi kendi kaderine terk etme lüksü .." bulunmuyor..
Uluslararası toplumun cevabını beklemeden, müzakere düzenine geçmek, fiili bir durum yaratma hevesi gibi duruyor..
Tabiidir ki, İstiklal harbimizde ilk önce yanımızda yer alan Afganlara kucak açmak borcumuz var, ama, kadınlara/kızlara hatta çocuklara "zulüm" reva gören bir zihniyete kucak açmak, Afgan halkına sırt dönmek riskini de taşıyor..
Anlık, meşrebe dayalı dış politika hamlelerinin maliyeti henüz ortada ," Kaş yapalım derken göz çıkartma" tehlikesi de hesaplanmalı...
T.C.'nin Dışişleri Bakanlığı tarihi koridorları -nereye kadar gideceği tartışmalı- ellerindeki kan kurumamış geçici "gaddar" yönetimlerin, "günü birlik" muhatap alınacağı yerler olmamalı..




Güzin Balcı