Diyanet teşkilatı özellikle son dönemlerde ,( rejim değişikliği sonrası daha da pervasızlaştı) parti devlet asimilasyonunda siyasi tavrını iyice açığa çıkardı.
Tesadüf veya kendi kuruluş kanununu ile ilgili olmayıp "siyaset" kokan fetvalarını!! artırıyor..
Ayasofya "camii" açılışında , elinde kılıç , Cumhuriyet kurucularına kendince "lanet" okuyan Başkan, çıtayı en yükseğe çıkardı ,, altı , uygun vesilelerle dolduruluyor..!!
Kadının görünür çıplaklığını "azgın bir ergen ağzı ile" mezbaha tanımları ile nitelemek veya , milleti açlık seviyesinin de altında bir yaşama mahkum eden pahallılık hakkında, ucu açık , nereye varacağı belirsiz, neredeyse -haşa huzurdan- Cenab-ı Allahı sorunun içine çekecek beyanlarda bulunmak..
İktidar da , her türlü vesileyi kullanarak, açılışlarda , temel atmalarda v.s , Diyanet İşleri Başkanını "etkinliğe" dahil ediyor..
Yeni rejimde , Cumhurbaşkanının faaliyetleri bakımından bir ayırım yapmak mümkün değil, zırt pırt yapılan yurt dışı geziler bir kenara bırakılırsa, yurt içi her etkinlikte , siyasi kimliği Cumhurbaşkanlığı kimliğinin önüne çıkıyor..
Kendisinin , böyle bir kaygısı da yok, özellikle her cuma namazı çıkışında siyasi mesajlar vermekte beis görmüyor..
Cumhurbaşkanı , "Nas ortada olduğuna göre sana bana ne oluyor" dedi ve tek imza ile sürdürdüğü devletin ekonomik yönetimini doğrudan " kutsal Kitap" hükümlerine bağladığını ilan etti..
Sonuç olarak, gerek Diyanet gerekse Cumhurbaşkanı siyaseten organik bir bütünlük içinde oldukları izlenimini veriyorlar.
Diyanet ile Cumhurbaşkanlığı kurumsal anlamda ve anayasal düzen bakımından işbirliği içinde olabilirler, ama siyaset rengi ağır basan faaliyetler için aynı değerlendirme yapılamaz..
Akp, 2008 yılında, doğru,yanlış bir kapatma davasına muhatap oldu, Anayasa Mahkemesi iddiayı ciddiye aldı ve yetersiz oy çokluğu ile "laiklik karşıtı faaliyetlerin odağı "olduğu hükmüne vardı ve hazine yardımı kesintisi cezası verdi..
Diyanet, bu tutumu ile sadece kuruluş kanunu ile kendisine verilen , "İslam Dininin inançları, ibadet ve ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmek" görevinin sınırlarını aşmakla kalmıyor, iktidar partisinin üzerineki anayasa Mahkemesi kararının gölgesini de arttırıyor..




Nurcan İmanlı