İmralı ulakları Apo'nun talimatlarını sırayla Kürtçe ve Türkçe olarak okudular önceliği Kürtçe'ye verdiler.. En çok tezahüratı, Ahmet Türk'ün bildiriyi kürtçe okuması aldı.
Kürtçe'nin bir anlamda iç ilişkilerde fiilen resmiyet kazanmaya başlaması sayılabilir.. TRT'nin Kürtçe yayını var ama görselden yazılı haberleşmeye geçmek başka bir boyut..
Toplantının sonuna doğru, en kıdemli ulak, Apo'nun "metin" dışında, bir notunu şifahen paylaşma ihtiyacı duydu,
"demokratik siyaset ve hukuki boyuta" vurgu yaptı..
Kongre toplama, silah bırakma , kendini fesih, fedakarlığı karşılığında, mealen, - hukuki tanınma olmadan demokratikleşmenin- mümkün olamayacağına işaret etti..
Hukuki boyut , geniş bir kavram , içinin doldurulması, -Apo'nun 3 sayfalık değerlendirilmesi kadar-kolay değil..
Fareye demişler, " Bak şurada büyük bir peynir parçası duruyor, gidip alsana," fare bir peynire bir de bir de peynirin durduğu yere bakmış, sonra da, "bu işte bir gariplik var", " hem peynir büyük, hem de yol çok kısa" demiş..!!
Apo, bol keseden vermiş gözüküyor, "peynir büyük ve tam yağlı " ama, kıdemli ulak daha peynir'in "bedelini" belirlemediklerini ihsas ediyor..... !!
Henüz, çağrının kime yapıldığı da netleşmiş değil, iktidar "bize değil dağlara!!" diyor,,
İçeriği net gibi gözüküyor ama, ekinde şifahi olarak bir "ancak" var..!!
Herhangi bir mutabakatın sonuna "ancak" gelirse, "mutabakatın" hükmü , poyraza tutulmuş kavak ağacı gibi sallanmaya başlar..
"Vehbinin kerrakesi", bu gibi durumlarda tedbirli olunsun diye dillere pelesenk olmuş bir sözdür, yabana atılamaz..!!






.


Sevim Çalışkan