Demokratik düzenlerdeki seçimlerde, giderek ,otoriter tercihler artıyor.
Fransa, Almanya gibi demokrasinin kalitesini bir seviyede tutmaya çalışan ülkelerde yapılan kamuoyu araştırmaları, demokratik yönetimlerden ziyade, güçlü yönetim arayışlarına doğru bir dönüşüme işaret ediyor.

Abd başkanlık seçimlerinde de tercih, ayrımcılık, dışlayıcılık tonları, siyasi üslubuna yansıyan aynı zamanda da "yeniden büyük Amerika" iddiasına vurgu yapan, adaydan yana tecelli etti.

Güçlü liderlik arayışı "demokratik yönetim" anlayışını, makanizmasını sorguluyor.
Yürütme erki ile ilgili, denge ve denetimin yönetim zaafı doğurduğu inancı yaygınlaşıyor.

Yürütmenin tekelleşmesi kaçınılmaz bir biçimde, "otoriter" bir yapının oluşması tehlikesini gündeme getiriyor.

Seçmen, seçtiğine iktidarı, total olarak kendi geleceği için transfer etme eğiliminde.

İktidar "götürü usulde bir taahhüt" işi gibi, algılanmaya başlandı.
Demokrasi ile sandık arasındaki "tek yönlü", münhasır ilişki, bütün yönetim anlayışını etkiliyor.
Sonuç olarak, klasik demokrasi, melezleşme sürecine girmiş gözüküyor.


Murat Kal