İlkokuldan itibaren okul ve sınav stresi ebeveynlerden başlayarak önce aileyi ve giderek bütün toplumu esir alıyor..
Özünde, temel bir insan hakkı olan "eğitim hakkı" , ülkemizde, sürekli değişen sınav labirentleri arasında kayboluyor, ..
Kısa bir zaman içinde, hem TEOG denen sistem hem de Üniversite sınavı, artık, kaçıncı defa olduğunu ilgili bakanlığın/ ilgili kuruluşun da, muhtemelen ,takip edemediği değişikliklere uğradı..
Eğitim kalitesi ve uluslatrarası ölçümlerde alınan sonuçlar trajik seviyelerde..
Sistem, neredeyse, okuduğunu kavramakta zorlanan talebelerin çoğaldığı bir sonuç üretiyor..
Bir dönem dershanelerin sultası altına giren eğitim ve öğrenim hakkı, habis bir yapının tasallutuna uğradı ve iradesini kaybeden birey fabrikasyonuna dönüştü..
Yeni dönemde , hala bir yön bulamama karmaşası, toplumun moral stresini zorluyor, öğrenciler, ana, babalar belirsizliğin ortasında ciddi bir ciddi bir çaresizlik içinde..
Son dönemlerde, sadece İmam Hatip okullaşmasındaki artış ve fizik imkanlar öne çıkıyor, ama, başarı endeksinde, bu okulların da bir yol alamadığı ölçümlemelere yansıyor..
Sonuç olarak, ne derslik sayılarının ,Cumhuriyet tarihinin en yüksek seviyelerine çıkarılması, ne okullar başlarken eğitim malzemelerinin, ücretsiz olarak sıraların üzerinde bulundurulması
, ne okullaşmada, din/diyanet ağırlıklı tedrisat değişimleri ne de yaz boz tahtasına dönen , sınav deneyleri, yeterli ve hayata hazırlayacak bir eğitimi hayata geçirmeye yeterli olamıyor..Eğitim hakı'nı sağlayacak bir hizmetten ziyade, bir hezimet söz konusu.... Maliyeti ne yazık ki, toplumun geleceğini de etkileyecek ....

Meryem Temelli