Osmanlı ve Cumhuriyet tarihine bakınca ,ahalinin/ milletin kuru soğan sıkıntısına düştüğü bir dönem yok..
Kötüsü gelirse "kuru soğanı kırar ekmeğimize katık ederiz yeriz" tevekkül haysiyeti bu milletin genlerinde var..
Ama, politik babalanma yapanlara göre, soğan meselesinin kıymet-i harbiyesi yok,..
Tuzu kuruların hiçbir dönemde kuru soğanla bir muhabbetleri olmadı, olmaz, olmayacak.. ama, bugün hala , semt pazarlarında kuru soğanın kilosu üzerinde evdeki aşının maliyetini hesaplamaya çalışan analar, bacılar var..
Dünyada tarım, bu topraklarda icad edildi deniyor.. güzel de , bu buluşun üzerinden asırlar geçti , hala kuru soğan, patates üzerinden enflasyon kerterizleri alınıyor,...
Son soğan krizinde elde fenerle stokçu arandı, , tarım politikalarındaki zaaftan kaynaklandığı ortaya çıkınca, vazgeçildi, zaten ortada stokçu falan da yoktu çare olarak ithalat, sıfır gümrükle serbest bırakıldı, samandan sonra soğan ithal etmeyi de becerdiler...
Esas görev tarımsal üretim ile ilgili piyasa düzenlemesi olması gereken Toprak Mahsülleri Ofisini de ithalat genel müdürlüğüne çevirdiler..
Narh koymaya cesaretleri olmadığı için ithalatı serbest bıraktıkları anlaşılıyor..
Osmanlı Kadı Sicillerinde , narh uygulamalarına bakılınca, iktisadi nedenlerle , ahaliyi korumak adına fiyat düzenlemesi yapıldığı zamanlarada dahi, "soğan" , bu kalemler içinde yer almamış..
Osmanlı, ahalinin soğan ihtiyacını korumuş, gözetmiş.. ..
Bugün, milletin iyice pahalılanan mütevazi tenceresi, halkın gönül rahatlığı ile soğan tüketimine dahi uygun hale getirilemiyor..
Cumhur'un beka meselesi önemli de, halkın da bir "soğan meselesi" var..



Mualla Nesligüzel