Meclis çalışmaya başladı, gündemin ilk sıralarında Çarşı ve Mahalle Bekçileri ile ilgili kanun teklifi bulunuyor.
Birkaç ay önce, Cumhurbaşkanı "artık şehirlerimizi mevcut güvenlik teşkilatları ile korumak mümkün değil, her ülke kendine uygun tedbirleri alacaktır", mealinde konuştu,..
Muhtemelen, yeni "Bekçilik" müessesesinin -beyan edilen- bu eksiği doldurması umuluyor...
Ortada, şehirler ile ilgili bir güvenlik zafiyetinden bahsetmek - 20 yıldır iktidarda bulunan bir parti bakımından- reel politikaya ne kadar uygundur, kolay ,kolay anlaşılamıyor..!!
Ortadoğu'dan, doğu Akdeniz'e, oradan Afrika'ya ve genel olarak dünya genelinde her yerde- bayrak göstermek iddiasında olan bir zihniyetin, şehirlerinin güvenliğini sağlamada acze düşmesi ve Osmanlıdan bu yana toplumsal hafızada en hümanist/müşfik bir teşkilat olarak yer eden, unutulmaya yüz tutmuş geleneksel "Bekçilik" müessesesini, yeni otoriter yetkilerle ihya etmeye çalışması, müessesenin ruhuna da pek uygun değil.
"Bekçi baba" kavramı ile, silah kullanmak dahil- sert güvenlikçi tedbirler alma yetkisi- ne kadar bağdaşır tartışmalı..
Polis Vazife ve Salahiyetleri kanununa göre görev yapan teşkilat ile ve aynı mahallerde paralel yetkilere sahip yeni bir güvenlik teşkilatı arasındaki potansiyel görev çatışmaları ihmal edilemez bir risk içeriyor..
Silah kullanma yetkisi ve kapsamındaki diğer yetkiler kamu düzeni ile doğrudan ilgilidir ve her türlü keyfilik, Anayasa'nın hukuk devleti ilkesini ihlal potansiyeli taşır..
Rumeli tarafında bekçiler "Pazvant" olarak tanımlanırdı ve herkesin dostu ve yardımcısı bir konumda, bir güvenlikçiden ziyade, bizatihi "düdüğünü çalması "ile güven tesis eden bir konumda, mahallenin bir ferdi sayılırdı..
Yeni moda Bekçilik bu kavramın dışında, düdüğünü değil silahını kullanarak, asayişi sağlayacak, ..
Kimi kimden koruyacak, neyi ne kadar sağlayacaksa artık.. …!!!


Güray Gözüpek