"yenilen pelvan güreşe doymaz" diye güzel bir deyim var. Hafif istihza koksa da, hattı zatında , "güreş sevdası"'na daha bir vurgu yapar,
Er meydanının kendine özgü bir aurası vardır, yenildikçe güreş tutmak daha bir tutku halini alır, siyaset meydanı biraz yağlı güreş meydanına benzer, güreşçiler, sırtlarında zembil, meydan meydan dolaşırlar, her güreşi kazanmak söz konusu değildir , belli bir seviyeyi tutturmak yeter,
Muharrem İnce, kendini çekirdekten klasik Chp'li olarak tanımlıyor, Altı Ok'a meftun, Kemalist, uzun sayılabilecek bir süre milletvekilliği yaptı, gurup başkan vekili olarak, genel kurulda, sayısal üstünlük konforu ile hafif şımarmış kibirliler ile mücadele etti, yeterli sayılabilecek bir deneyim sahibi, bu müktesebat cumhurbaşkanlığına yeter mi tartışılır ama , Kılıçdaroğlu kendisini aday olarak gösterdi, o da elinden geleni ortaya koydu, siyasi tabu olarak gösterilen Erdoğan'a karşı "veryansın" yaptı, kitleleri çoşturdu, iktidar bıkkınlarından da oy alarak, yarışı heyecanlı bir noktaya taşıdı..
Sandık numaraları tehlikesine karşı, "atarım tahta sandalyeyi Yüksek Seçim Kurulu önüne, yüzlerce avukatla, seçmenin iradesini müdafaa ederim" dedi, ümitler , beklentiler yükseldi.
Sandıklar kapandıktan sonra, ortadan kayboldu, "seçim yorgunluğunu erken çıkarmaya başladığı ve fazla güzelleştiği" dedikodusuna muhatap oldu, kurnaz bir gazeteci tarafından taklaya getirildi, muhacir usulü saldı kendini, "adam kazandı" mesajı çekti,....
Halbuki, kimse, ondan garantili bir sonuç beklemiyordu, iyi götürdüğü yarışı, YSK önünde son tutanaklar bağlanana kadar sürdürseydi, "kredisi" hesabında kalacaktı....
Sonrasında, kendisini, Chp'nin potansiyel cumhurbaşkanı adayı olarak konumlandırdı, son kurultayda , yerini beğenmediği söylendi, herhalde , Kılıçdaroğlu ile eş değer ebatlarda bir koltuk bekliyordu....!!!
23 Haziranda , neredeyse, gemileri karadan Haliç'e indiren Fatih misali, iktidar cephesini, dut ağacı silkeler gibi silkeleyen başarıyı organize eden Kılıçdaroğlu ,genel başkanlıkta güven tazeledikten hemen sonra, yeni parti arayışını ilan ettirdi...
Partileşmiş bir devlete karşı siyaset yapmaya çalışan kendi partisine nağme yaptı, iktidar goygoycuları anında pohpohlamaya geçtiler..
"Kürtlere teşekkür bile edilmedi", retoriğine sarıldı.....
Kürt yurttaşlar, sanki, kuru bir teşekkür için, millet cephesinde mücadele verdiler, onlara kav çakayım derken, istiskal etti....
Cumhurbaşkanlığı adaylığı; kimsenin müktesep hakkı değil, partide bir sürü görevler var,..
Cumhurbaşkanlığı cephesi bekler, ama demokrasi treni kaçıyor...
Özveri, siyasi ihtirasları dizginleme , gaza gelmeme zamanıdır..!!





Mehmet Süngü