Değerli okurlar;
Ülkemizde, Ekonomik krizin yaşandığı, bu günlerde 21 yıllık siyasi iktidarın tükendiği, Siyasetin, siyasi partilerin, halk nezdinde umut olmaktan çıktığını maalesef gözlemliyoruz. Siyasal kutuplaşmanın, vatandaşı ayrıştırmanın siyaseti bir kavga ve düşmanlık ortamına çevirdiği açıklamaların, tartışmaların doruk noktasına çıktığını her gün medyada görmekteyiz. Ülkenin ihtiyacı olan, başta Ekonomi olmak üzere(endüstri sanayii), işsizlik, eğitim, sağlık, ziraat (tarım), dış politika, sosyal politikalar ana başlık larında çözülmesi gereken önemli sorunlar bulunmaktadır. Ağır Dış borç yükü de (460 milyar dolar) Türkiye için bunların en ağırdır. Halbuki biz bunların büyük bir kısmını hatta tamamına yakınını , 1980 sonrasında Anavatan Partisi ve Turgut Özal ın dehası ve mucizesi ile çözüm yoluna sokmuştuk. Özal dört farklı siyasal eğilimi bir siyasi partide birleştirme formülü (Merkez siyasi parti) ve serbest piyasa ekonomisi ne geçiş süreci ile Türkiye'nin ve siyasetin rotasını başka bir yöne çekmeyi başardı. Önemli reformlar yaptı. Ülkede siyasi kavgayı bitirmek ve enerjimizi başka yönlere çekmek istedi. Ekonomide özgürlüğün, düşünce özgürlüğünden başlayacağını öğretti. Düşünce özgürlüğü, hür müteşebbis özgürlüğü, din ve vicdan özgürlüğü dedi. Özal, Kalkınmanın ve sanayileşmenin İktisadi formülü olarak Federal Almanya ve Alman ekonomist Erhard ı örnek aldı para ve iktisat politikalarında onun yolundan giderek, Türkiye'nin kaybettiği yılları hızla geri almak istedi.
1949 1963 yılları arasındaki Federal Almanya ekonomi bakanı Ludwig Erhard’ın ekonomi politikasının temeli ordo liberalizm kavramına dayanıyordu. Bu kavram serbest piyasa ekonomisinin prensiplerini kabul etmek ile beraber, tekel ve kartellerin oluşmaması için devletin piyasayı regüle etmesine olanak tanıyordu. Ordo liberalizmin bir önemli prensibi de çok geniş çaplı bir sosyal devlet yaklaşımını desteklemesidir. Geniş çaplı sosyal devlet yaklaşımı ilke olarak bir devletin eşit olmayan ve şanslı doğmayan vatandaşlarına toplumsal hayatta bir rol edinmesini sağlamaktaydı. Böylece ordo liberalizm; Anglo-Amerikan kapitalizmi ile Kıta Avrupasında filizlenen sosyal demokrasinin en ideal yönlerini birleştirme başarısını gösterdi.
Ordoliberalizm, 1945 sonrasında Alman toplumunun faşizm ve komünizm gibi aşırı uçlara sapmaksızın, politik yelpazenin ortasında tutmakta çok önemli bir rol oynadı.
Ludwig Erhard’ın prensip olarak en önemli katkılarından biri de Alman Merkez Bankası’nın (Bundesbank) bağımsız bir şekilde ve son derece güçlü olarak tesis etmekteki kararlılığıdır. Para politikası tamamen politikacıların kontrolünden çıkarıldığı gibi, Alman Merkez Bankası toplum gözünde uzmanlığı, bağımsızlığı ve kararlılığı ile yüksek bir değere kavuştu.
Özal bunların hepsini yapmak için reformlar yaptı. Dünya ya örnek oldu. Ama asıl mesele siyasi bir parti olarak merkez de kalabilmek ve siyaseti doğru yapmaktan geciyordu. Özal ın vefatından sonra maalesef Türkiye'de, kurduğu siyasi parti Anavatan Partisi de, zamanla bu yoldan saptı. Başka yönlere savruldu.
Sonuç olarak bugün de , Türkiye'de muhalefetten ,iktidara
Vatandaşı memnun edecek bir siyasi parti yoktur. ihtiyacımız olan, halkın beklentisi iyi bir merkez siyasi partisidir.

Emre Gülener