İmamoğlu, Chp'ni değiştirme misyonuna inanmış veya inandırılmış görünüyor, !!
Cumhuriyetin kurucu değerlerini yeniden yorumlamaktan ve yeni bir yolculuktan bahsediyor..
CHP yüzyıldır Türkiye siyasetinde , Ulusal Kurtuluş Savaşı, Cumhuriyet'in kurucu partisi ,tek parti yönetimi, çok partili döneme geçiş gibi yakın tarihin labirentlerinde çileli yollardan yürüyerek bu güne geldi..
İmamoğlu'nun parti mensubiyet süresi ile partinin tarihi yolculuğu süreci arasında anamlı bir kader birliği yok..
İstanbul seçimlerini kazanmış olmak bir seçim performansı olarak değerli olabilir ama, bugünün Türkiye siyasetinde, her gün artan dozda etkisini hissettiren, Cumhuriyete cephe açmış bir siyasi hareket ve karşısında direnen ikili bir yapının varlığı, meselenin kişiler üstü olduğunu gösteriyor..
Değişim önerileri daha ziyade ikinci cumhuriyetçilerin fantezilerini çağrıştırıyor..
Muhayyel sosyolojiler ve kimlik siyasetine sıkışmışlık tespiti ise , bizatihi Kılıçdaroğlu'nun genel başkanlığı ve cumhurbaşkanlığı adaylığı ile havada kalıyor..
Yeni bir örgütlenme modeli önerisini, parti elitleri eleştirisi parantezinde ortaya koyuyor, liderin şahsi tercihleri ve etrafındaki dar çevrelere vurgu yapıyor..
Kendi siyasi ikbali bakımından , lider kaldıracının rolünü göz ardı ediyor..
İstanbul'un en küçük ilçesi belediye başkanlığından dünya çapında bir megapolün belediye başkan adaylığına, Kılıçdaroğlu'nun şahsi paraşütü ile indiğini unutuyor..
Kılıçdaroğlu ve etrafındaki elit kadro , kendisini aday yaparken , kimleri dışlamış olabilirler sorusunu önemsizleştiriyor, hangi muktesabatı ile bu pozisyonda hak sahibi olduğunu, sadece bu dar elit kadro ve kendisinin biliyor oluşunu, parti içi demokratik değişimin ilk işaret fişeği olarak kabul edilmesini de "zımnen" değişim paketine ithal ediyor..!!
Chp kadroları ve geleneği ile ilgili en haksız değinmesi ise, "güçlü liderlik" ve cesaret konusunda, beğenilsin beğenilmesin, Kılıçdaroğlu, Ankaranın göbeğinde Genelkurmay Başkanının huzurunda diri diri yakılmak istendi, Karadeniz kıyısında Pkk tarafından ateş altına alındı, yoluna devam etti, cesaret eksikliği göstermedi..
Kürt ve Alevi sorunları ülkenin değil mevcut iktidarın, arada, sırada siyasi yarar uğruna kurcalamak için stres yüklediği fay hatları olup, kanayan açık yaralar değil, sıradan iktidar normalleşmelerinde gündem dışı kalmış konulardır.
Merhum İnönü'nün, kürt siyasileri kendi parti listesinden meclise taşıdığı seçimlerin üzerinden onlarca yıl geçti..
Merhum Mesut Yılmaz, çeyrek yüzyıl önce, "AB'nin yolu Diyarbakırdan geçer" derken, hangi cesareti sergilediği, dönemin şartlarına bakarak anlaşılabilir..
Cumhuriyetin kurucu değerlerini yeniden yorumlamak da biraz haddi aşan bir iddia olmuş..
Türkiye Cumhuriyeti hem kendi döneminin hem de bugün dünya ölçeğinde en modern devlet projelerinden biridir ve her türlü tasalluta rağmen ayaktadır.
Siyaset her zaman yeni yolculuklara gebedir.. Ama İmamoğlu için, bu yolculuk CHP - genetik kodları bakımından- doğru bir gelenek değildir..





Latife Kandilci