İmamoğlu ve ilişkilendirilenler hakkındaki soruşturma sürecinde kullanılan yöntem, muhalefete göre darbe dönemlerini hatırlatıyor....
İstanbul gibi bir mega kentin seçilmiş Başkanının evi ve mücavir alanları sabah erken saatlerde- çok sayıda güvenlik görevlisi tarafından kuşatıldı, gözaltı işlemi yapıldı, evi arandı ve sorgulanmak üzere Vatan caddesine götürüldü..
Akşam saatlerde diplomasının iptal edildiği kararı medyaya servis edildi, sabahında da, CK'nun çok sayıdaki hükmünün örgütlü olarak ihlal edildiği ve kendisinin de örgüt lideri olduğu iddiası ile işlem başlatıldı..
Uzun zamandır tedavülde olan soruşturmalar nedeniyle teyakkuz halinde olan ana muhalefet ve diğer muhalif unsurlar, soruşturmayı hukuki olmaktan ziyade siyasi bir darbe olarak nitelendirdi..
Demokrasimiz darbelere aşina hatta şerbetli, ama "sivil darbe" kavramı ile ilk defa tanışıyor.
Darbeler ile demokrasiyi askıya almak askerlerin inhisarında bir konu olarak kabul edilir.
Darbe, Osmanlı parlamento geleneğinde de askerlerin yönetime müdahale aracı olarak uygulandı..
İlginç ve laubali bir örnek olarak, Akp iktidarında, iki kadeh rakı sonrası 27 Nisan 2007 e-muhtıra biçiminde " sözde değil özde laiklik .. " vecizesi, ile Genelkurmay sitesine kondu, dönemin demokratları tarafından, adeta tükürükle boğuldu..
Son askeri darbe, yine askerler tarafından -üstelik istihbarat yetkililerine ihbar edilerek- neredeyse davul çalarak başlatıldı, çok sayıda can kaybı yaşandı, ve siyasetçilerden ziyade millet meydanlarda darbeye göğsünü siper etti..
Darbeye teşebbüs edenler , iktidarın bir dönem kankaları olduğu için, kimin kime darbe yapmaya teşebbüs ettiği sorusunun cevabı havada kaldı.
Artık asker iktidar ile uyumlu bir ortaklık içinde, Genel Kurmay başkanları otomatik olarak milli savunma Bakanı olarak , yönetime geçiyor..
Askerin görev alanı tanımı da değişti, dünyanın birçok yerinde , Devlet politikalarına parelel görevler üstleniyor..
Dolayısı ile, darbe kavramının da içeriği değişmiş gözüküyor, Devlet ile bütünleşmiş siyasi irade üzerinde - kendisini kayıtlayacak bir güç olarak - sadece, seçimlerde tecelli eden halkın iradesi bulunuyor.
Muhalefetin darbe benzetmesinin nedeni , devletin bütün organları ile konsolide olmuş bir iktidar gücünün , uygulamaları ile, kendisini Hukuk Devleti standartları ile bağlı hissetmemesi gibi gözüküyor..
Askeri darbe dönemlerinde , yargı erki Genel Kurmay karargahlarında brifing veriyor ve bu durum , demokratik standartlara aykırı bulunarak , eleştiriliyordu..
Bugün, sivil siyasi iktidarın karargahı olarak Külliye, devletin bütün organlarının sadece brifing verdiği değil, talimat aldığı bir merkez konumunda mütalaa ediliyor.
Dolayısı ile , hukuki vasfı tartışmalı iktidar tasarrufları , askeri darbe dönemlerindeki uygulamalar ile paralellik kurularak değerlendriliyor.
Misal olsun, ana muhalefetin milli Savunma Bakanlığı bünyesindeki tasarruflar ile alakalı bir eleştirisi, kuvvet komutanları tarafından yargı konusu ediliyor..
Asker sivil siyasete karşı yargı yoluyla pozisyon alıyor. iktidar ile ortak hareket eden asker , sivil siyaset alanını etkiliyor .doğrudan olarak sivil siyasete müdahale ediyor.
Seçilmişler ile ilgili yargı tasarruflarında Hukuki bakımdan çizgiyi zorlayıcı usuller sivil siyaset bakımından zaaflar doğuruyor.
Siyasi iktidarın muhalefet üzerinde, devlet erkini olağan dışı her kullanımı, siyaset alanını daraltma riskini taşır..
Darbe çağrışımın nedeni budur, askeri darbeler döneminin kapatılması ile övünen iktidar demokatlarının bu hususları da dikkate alması gerekir..



Sevim Çalışkan