Akp iktidar dönemlernde Başbakan yardımcısı olarak, teknisyen ağırlığını öne çıkaran ve günlük siyasetin kısır döngüsüne girmemeye özen gösteren Ali Babacan, siyasete ara verme sürecinde önemli bir saptama yapmış ve hukuk'un ekmek ve su kadar elzem bir ihtiyaç olduğunu ve böyle giderse, ekonomide de bu günleri arayacağımızı, adeta bir ikaz notu olarak ortaya koymuş..Başka bir üslup içinde, aynı konuya, hukukçu kimliği öne çıkan bir başka Başbakan Yrd. Bülent Arınç da değinmiş ve " saraylar yaptık ama yargıya güven %20 lerde, adalete güveni artıracak çalışmalar yapmamız lazım" mealinde konuşmuş..bu beyanlar, Siyasette ve özellikle iktidar koltuklarında uzun zamandır icraat yetkisini kullananların, giderayak tarihe not düşmek ihtiyacı ile açıklanabilir ama gecikmiş bir muhasebedir. Yargı ve hukuk kavramlarının iyice fersudeleştiği yıprandığı bu dönemde, iktidara anayasa hazırlanması konusunda rehberlik yapan yetkin hukukçular mevcut tabloyu "hukuk'un sonu" olarak tanımlıyorlar.. iktidar, yıllardır hukuk devleti kavramını sandık başarılarına endeksledi..milli irade kavramını öne çıkardı, hukuk'u ve hukuk devleti kavramını geriye itti.. sandıktan çıkan sonucu milli irade olarak kabul etti/ ediyor ki,bu anlayış, kendine oy vermeyen millet iradesini gayr-ı milli olarak kabul etmek gibi bir soruna yol açar,,sandık tabii ki demokrasinin temel yol göstericisidir ama, sonuçta, genel iradenin partiler arası dağılımını gösterir, milli gayr-ı milli ayırımı, suni bir ayrıştırmadır. .. Hukuk devleti, özü bakımından, hukukla kayıtlı bir rejim demektir ve bağımsız yargı denetimiyle gerçekleşir. sandıktan lehe çıkan sonuca milli vasfını izafe edip , yargı ve hukuk kavramlarını iktidara endekslemek hukuk devleti ile bağdaşmaz.. iktidarın etkili bakanların hukuk ve adalet vurgusu yapması, mevcut durumun, içerden, bir ikrarı sayılabilir...

Seniye Görgülü