Ankaradaki terör saldırısından sonra iktidar çevrelerinden, "saldırı hepimize yapılmıştır,birlik olma zamanıdır, mesele iç siyaset malzemesi yapılmamalıdır..." ve benzeri çağrılar yapıldı..
13 yıllık tek parti iktidarının zirvelerindeki bu alttan alma durumu dikkat çekiyor.. İktidar sürecinin yarattığı mutasyon ve bunun sonucu mağrurlaşmış tavırlar yerini teenniye ve muhalefet ile istişare haline bırakmış gibi gözüküyor..
Genel seçimlerin eli kulağında, iktidar partisi başkentte teröre karşı açık pozisyonda yakalanmış yüzlerce can yitirilmiş, geride yaralı bedenler ve mahzun hayatlar kalmış, muhalefete bu durumdan siyasi sonuçlar devşirmeye kalkmayın deniliyor.. Apolitik tavır, siyasi şartlarla ve siyasal düzene ilgilisiz kalma halini tarif eder.. İktidarın muhalefetten beklediği budur ve bu tavrın bizatihi kendisi de apolitiktir.. İktidar, bütün kritik politikalarında muhalefeti ciddiye almadı ne terör örgütü ile kurgulanan çözüm sürecinde, ne de, "gemi azıya almış arap atı" gibi daldığı orta doğu "gayya"sındaki hamlelerinde.. Her türlü itiraz ile ilgili olarak, muhalefeti istiskal etti (kandan beslenenler, vizyonsuzlar, v.s..) ..
Bu başına buyruk politikaların sonuçları ortaya çıkmaya başlayınca birlik ve beraberliğe davet mesajlarının bir kıymet-i harbiyesi yok..günü kurtarmaya yönelik olduğu anlaşılıyor.
İktidarı, kural ve kurumları nazara almadan dibine kadar kullanacaksın, ortalık karışınca, muhalefete siyasetsizlik çağrısı yapacaksın, "nerede o yoğurdun bolluğu" demezler mi?
Türkiye Cumhuriyeti büyük devlettir, bu günleri de aşar, görev iktidarındır, muhalefetin görevi de siyaset yapmaktır.
Paniğe gerek yok,sonuçta,1 Kasım'da Millet, "egemenlik hesabı"nı sandıkta görür..


Sevgi Parlak