Öncelikle Cumhuriyetimizin 94. Yılı hepimize kutlu olsun.

27 Ekim Cuma günü yazdığım başköşede ki yazıda “not” olarak sayın Gökçek istifasını açıklayacak bakalım neler söyleyecek demiştim. Dün sayın Gökçek istifasını açıkladı. Bu istifayla ilgili bazı noktaları maddeler halinde dikkatinize sunmak ve sizleri biraz geçmişe götürerek gelinen noktaya ışık tutmak isterim.

1-Hafta içinde sayın Gökçek Meclisi toplantıya çağırdı ve istifasını açıklayıp meclis üyeleriyle de vedalaşacağını söyledi.

2-Cumartesi saat 14:00 sularında Sayın Gökçek Meclis salonunda oturumu açtı ve kürsüye yöneldi. Basın bilgisine göre toplantıya CHP ve MHP li üyeler katılmadı. Toplantı resmi bir olağanüstü meclis oturumu muydu? bilemiyorum. Çünkü salonda meclis üyelerinden fazla dinleyici vardı. Normal meclis toplantılarında meclis üyelerinden başkası salona kimse giremez.
Eğer bu toplantı resmi bir toplantıysa hazirun cetvelinde imzası bulunan meclis üyelerine huzur hakkı ödenir. Böylece sayın Gökçek’in istifa açıklama nedeniyle meclis oturumuna katılanlara bir de devlet kesesinden para vermiş olur.

3-Gelelim konuşmanın içeriğine.
Sayın Gökçek’in istifası,
a-İçerisinde tevazunun kırıntısı bile olmayan,
b-Yüksek perdeden bir megalomanlık içeren,
c-“Tamamen duygusal”, kozlaşma içeren, aba altından sopa gösterme algısı yaratabilecek bir metazori bağlılık,
d-Önündeki yazıya hakim olamama, tekrarlama,
e-İnandırıcılıktan uzak,
f-Bir talebi, bir emri isteksiz yerine getirmenin riyakârca vurgusu,
g-Reis’le arasını bozanlara karşı beddua seviyesinde kin duyma,
h-Reis’e methiyeler, ben dava adamıyım liderim konusunda emir demiri keser demeler, cıvık cıvık yağ kokuları,
ı-23 yıllık Ankara belediye başkanlığı sırasında yaptığı işleri 23 gün süren bir sanki direniş tadında bir istifa hazırlığıyla toplasan 18 dakikaya sığdırma,
i-Yaptıklarının içerisinde fakire fukaraya yaptığı yardımlarla övünç (sağ elin verdiğini sol ele özellikle gösterme çabası), bulunan bir alaturka gösteriyle alkışlar içerisinde son buldu.

Sonuçta gelinen noktada, Sayın Gökçek’in sütten çıkmış bir ak kaşık olduğu ancak reisi dolduranların bu müstesna kişiliğe komplo kurdukları ve istifasına gerek yokken Reis’in istifa emri verdiği ve kendisinin emri yerine getirdiği anlaşılmalı ve bu garip vatan evladını saygı ile anmalıyız.

Ancak, tüm yukarıdaki istifa özetinden sonra, duyan da zanneder ki, Melih Gökçek ilk defa gelin oluyor.
1983 de Anavatan partisinden siyasete başlayacaksın, 1984 de ANAP'tan Ankara, Keçiören Belediye Başkanı olacaksın, 1989 da Keçiören Belediye Başkanlığına yeniden aday olacak ve kaybedeceksin.
Sonrasında o günlerde liderin bildiğin rahmetli Özal’a gidip bana görev verin yakarışında bulunacaksın ve bağlılıklarını sunarken Çocuk Esirgeme Kurumu Başkanlığını kapacaksın.
1991 senesinde Sayın Mesut Yılmaz ANAP Başkanlığına gelince ilk seçimlerde kaçıp Rahmetli Erbakan’ın partisinden milletvekili olup, sonrasında Milli Selamet partisi, Refah Partisi ve Fazilet Partisi isimleri altında Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı yaparken 2001 ile 2003 yılları arasında Rahmetli Erbakan Hoca ve Reis’in liderliğindeki AKP arasında kalarak “Acaba AKP içerisinde Reis’in yanına mı, altına mı, gireyim, yoksa yerine mi geçeyim?” diye hesaplar yapıp çalışmalarda bulunacaksın ve 2003 de Rahmetli Erbakan’ın sağlığında AKP ye transfer olacaksın.
Önceki liderlerinden Rahmetli Özal’a, Rahmetli Erbakan’a ihanet ederken her şey iyiydi de ihanetten şimdi geldiğin biat noktasında ki kültürden ne anlamalıyız acaba?
İhanet kültüründen biat kültürüne geçiş noktasında Melih Gökçek’i tanıyanlar, biat kültürüne geçişinin ancak ve ancak yaptıklarının altındaki pisliklerin eşilmeyeceği garantisiyle gerçekleşeceğini bilirler.
Yakın tarihimizde bunun son örneğini “Muhtırayı bizzat ben kaleme aldım.” diyerek, Dolmabahçe deki baş başa görüşmeden sonra, tasını tarağını toplayıp, bugüne kadar da ağzını açamayıp inzivaya çekilen bir sayın Genel Kurmay Başkanında gördük........................


ERCAN ERDEM