Ak Parti gurup toplantısında, Genel Başkan, "Barış Pınarı" harekatı ile ilgili genel bir değerlendirme yaptı.
Gurup salonunu çı5rpıcı çayırına çeviren partililerin "Ümmet" kurtarıcılığına vurgu yaptıkları tezahürat eşliğinde , dış alemin , harekata bakış açılarını ama, özellikle de Arap Birliğinin kaypak tutumunu eleştirdi..
Sayın Erdoğan, uzun süreli iktidarında muhtemelen ilk defa kendini bu kadar yalnız hissediyor.....
Arap sokaklarında, ciddi seviyede karşılık bulduğu günlerden bu günlere , verdiği emeğin -uluslararası ve bölgesel siyasette -bir karşılığı olmadığı gerçeği ile karşı karşıya..
Yürütmenin başı olarak, Türkiye'nin kaynaklarını, Arap dünyasına ve mazlumlarına, çeşitli kuruluşlar vasıtası ile kanalize etti, her dertleri ile ilgilendi, emperyal/ koloniyal odakları karşısına alma pahasına , Ümmet-i Muhammedi'nin bulunduğu bütün coğrafyalarda bayrak gösterdi..
Davos gibi yerin göğün şeytanlarının harman olduğu bir yerde, İsrail derin devletinin temsilcisine , " bugüne kadar görülmemiş bir kalınlıkta" ayar verdi ...
Arap sokaklarını hareketlendirdi, Arap liginin, batılı mahfillerin cebinden leblebi yiyerek durumu idare eden , pısırık yöneticilerinin yanında Ümmet'in kurtarıcısı olarak görülmeye başlandı..
Türkiye gibi, bölgesinde emsali bulunmayan modern bir ulus devlette yüksek halk desteğini konsolide eden bir lider olarak, batı aleminde , metazori olsa da kabul gördü,..
Dünya siyasetinin doruklarına nüfuz etti, muhatap alındı, ..
Geriye dönük detay analizlerin artık bir yararı yok..
Dünya sahnesinde bugün, kemdisine en uzun kara sınırı olan bir ülkenin topraklarında, üçüncü büyük askeri harekatını yapan Türkiye'nin lideri olarak konuşlanmış vaziyette..
İşin tuhaf tarafı, Filistin dahil Arap Birliği kendisini işgalci olarak tanımlıyor..
Uzun zamandır, -stratejik ortaklık yalanı gölgesinde-, silah yığınakları ile terör örgütlerinden bir yapay kukla devlet imal etmeye çalışan Abd ile uzlaşma aramasına rağmen, önce steril demokrat Obama, sonra da başıbozuk Cumhuriyetçi Trump'tan beklediği desteği göremedi.
Arap baharının gayr-ı meşru çocuğu olarak doğumu yaklaşan terör devletine karşı, askeri harekat ile "kendi göbeğini kesme" zorunluluğu doğdu..
Dede Korkut'tan alıntı yapıyor, "gerçek dost zor zamanda çağrılmadan gelendir" beklentisi içinde görülüyor..
Siyasal İslamın , en çok itiraz ettiği tarihi gerçek, ; Birinci Harb-ı Umumi'de, Arapların Osmanlı askerini arkadan vurmasıydı..
Bir türlü kabul etmediler, din kardeşliğinin aurasına kapıldılar, ama reel politik öyle yürümüyor.. bugün , Türk askeri, vahabi kasapların ve körfez emirliklerinin finanse ettiği deccal takımının tehditi altında,..
Tarih yürüyor, ama, bazı gerçekler değişmiyor.. Osmanlı'nın uğradığı ihanetin bir benzeri bugün Türk milletini/askerini de tehdit ediyor..
Lafı eğip bükmenin gereği yok, Cumhurbaşkanı tek karar verici olduğu sistemde, tarihi bir hamle yaptı, dünyayı karşısına almış gözüküyor, "Ümmet" ortada yok, ama millet arkasında,..
Bu maceranın sonunda , "beka meselesinde" "ümmet mi, millet mi", sorusunun cevabı da ortaya çıkacak..



Büşra Kargül