28 Mayıs Pazar günü yapılacak olan Cumhurbaşkanlığı seçimini kim kazanır? sorusuna cevap arıyoruz. Bu sorunun cevabını bilen beri gelsin. ben bu sayfanın baş yazısını yaklaşık 9 ay önce "İttifaklar ittifakı" adı altında yazmıştım, isteyen tekrar okur. sonunda geldiğimiz nokta bir ittifaklar ittifakı şekline bürünmüş vaziyette. İlk turda millet ittifakının oyu olmayan/çok az olan partileri, bilinmeyen oylarına göre orantısız yani havadan milletvekilliklerini CHP den isteyip aldılar. CHP nin meclis temsiliyeti tartışılabilir ancak buna gerek yok. Asıl mesele 2. turda Sayın Kemal Kılıçdaroğlu'nun durumu. aslına bakarsanız Kemal bey ilk turda kazanabilirdi. 1. turun gecesi tv lerde bir araştırmacı (Sn. Selçuki), Kemal Kılıçdaroğlu'nun İstanbul da RTE yi geçtiğini, ancak bugüne kadar yapılan Türkiye genel seçimlerinde olduğu gibi İstanbul'u kazananın tüm Türkiye de kazanması gereğine işaret ederek bu sonucun nedenlerinin araştırılması gereğini belirtti. Bu araştırma yapıldı mı veya üzerinde düşünüldü mü? bilemiyorum. Kimlikler ve mezhepler üzerindeki hassasiyetin en az olduğu yer istanbul gibi büyük şehirler. Yani oralarda insanların kimlikleri veya mezhep farklılıkları çok önemsenmiyor, öyle de olmalı zaten. Ancak iş diğer yerlere gelince maalesef din, mezhep ve kimlikler üzerinde adam kayırma artıyor. Bu insanlık dışı kayırma, dedikodular etkisiyle ve özel körüklemelerle etkili oluyor. İşte, yaklaşık %5 lik RTE lehine Türkiye genelindeki farkın bir kısmında bu sebep etken olabilir. Her şeye rağmen 1. turda Sayın Kılıçdaroğlu kazandı diyebiliriz aslında, güya Demokratik kurumların, demokratik olmayan yaklaşımları ve kendilerini oralara getirene olan bağlılıkları neticesinde, "tatlı su" kurnazlığı tatında bir kurguyla iş 2. tura bıraktırıldı. Öyle ki; neredeyse iktidara, sorunsuz seçim oldu diyerek teşekkür edilecek. Adil olmayan bu seçim sonuçları normal değildir. Neyse, olan oldu 2. turda %5 civarı oyu olan ittifak 2 ye bölündü ve Sinan Oğan bir tarafa Ümit Özdağ bir tarafa gitti. Sinan Oğan için söyleneler, Azerbaycan, Rusya bağlantıları falan ortada. Görüşme ve basın açıklamasında pek mutlu görünmüyordu, sanki birileri onu zorlamıştı. Peki Sayın Özdağ'a gelince ne oldu? O da bölünen ittifakın en azından bir kısmıyla Sayın Kılıçdaroğlu'nu destekleme kararı aldı. Tabii, göçmen sorununu 1 yıl içinde çözmek ve Suriyelileri geri göndermek ile gerekirse devlete karşı suç durumunda Kayyumluk kurumunu kullanma ile Anayasa'nın ilk dört maddesinin değişmemesi gibi şartlarını kabul ettirerek yaptı bunu. Tüm bunlardan sonra şu saatlerde Yeşil Sol Parti/HDP açıklamasını beklemek lazım, yazıya sonra devam ederim, derken açıklama geldi ve Yeşil Sol Parti/HDP nin Sayın Kılıçdaroğlu'nu desteklemeye devam edecekleri bilgisi yayınlandı.
Bu durumda, varsa bir Türk devlet derinliği faktörü devrede olabilir. Bu ittifaklar dansı içinde Türk devlet derinliği ne yapıyor kestirebilmek zor. Ancak Türk devlet derinliği dünya oyuncuları ile bir derin oyun içinde sanki ve her piyonu kullanarak "Mat" yapmaya gidiyor gibi. Kimi "Mat" edecek bilemiyorum. "Ava giden avlanır." ve "Yavaş atın çiftesi pek olur." deyişleri çerçevesinde Sayın Kılıçdaroğlu 13. Cumhurbaşkanımız olarak kazandırılabilir ve böylece 20 yıldır zıplayan çekirge de sonunda zıplayamayabilir veya belli tavizlerle zıplamayı bırakabilir. Türk Devletinin derinliği bilinmez. Sonuçta "yazı, tura" atılıyor gibi. Eğer halk tepkisiz kalırsa ne olur? Ne olacak, kaldığımız yerden devam ederiz.
" "Dün dündür, Bugün bugündür." demiş rahmetli Süleyman Demirel.
Tüm bunları yazarken, konuyu diğer yönüyle değerlendirmediğimi zannetmeyin, temeli öncelere dayanan 20 yıllık yapının, demokrasiyi araç olarak gördükten sonra aynı araca binerek geldiği yere gitmesi ancak gerçek demokrasilerde olur. Aslında bütün kurgunun RTE nin kazanması için yapıldığını da gözardı etmemek gerekiyor. Biraz ironik olacak ama, bu kurguya muhalefet isteyerek veya istemeden katkı verdi mi? bunu da seçim sonunda irdelemek gerekebilir.


Ercan Erdem