Umarım hediye vermenin çocuk oyuncağı olmadığını öğrenmişlerdir.
Çocukları mutlu edelim derken kargaşa yarattılar. Dünya alem'e rezil olundu.
02 Mart 2015 tarihinde Üsküdar Belediye Meclis Gündemine Sayın Belediye Başkanı tarafından bir madde sevk edildi. Bu madde Suriyeli çocuklara verilmesi planlanan oyuncakların izin maddesiydi ve şu şekilde geldi;
''Belediyemiz tarafından "Onları Mutlu Etmek Çocuk Oyuncağı" adı altında, Suriye'deki iç savaş nedeni ile Ülkemize sığınmak zorunda kalan ihtiyaç sahibi ailelerin çocuklarına yönelik bir oyuncak yardımı kampanyası düzenlenmiştir. Bu kampanya ile İlçemiz dahilindeki lise öğrencilerinin de sosyal sorumluluk ve yardımseverlik duygularının geliştirilmesi hedeflenmiştir. Organizasyon çerçevesinde İlçemiz protokolü ve lise öğrencilerimizden oluşan 50 kişilik bir heyet ile 23 Nisan 2015 tarihinde Şanlıurfa sınırları içerisindeki Suriyeli çocuklarla buluşma ve yardımların ulaştırılması planlanmakta olup, söz konusu faaliyetin Şanlıurfa Valiliği ile ortak işbirliği kapsamında yapılabilmesi için Meclis Kararı alınması teklifi.''

Bu madde tartışmaya açıldı ve muhalefet partisi bu maddeye karşı çıktı. Karşı çıkış nedeni hediye verilmesi değil, bu oyuncakların dağıtış biçimiydi. Yani görüldüğü gibi Şanlıurfa'da ki oyuncak dağıtımı Üsküdar Belediye Meclisinde Mart ayı oturumunda tartışıldı. Muhalefete mensup Belediye Meclis Üyesi, kürsüden hediye ve yardıma karşı olmadıklarını sadece dağıtım şekline karşı olduklarını anlatıyor ve bu oyuncakların yine çocuklar tarafından dağıtılacak olmasının çocuklar üzerinde bir travma yaratabileceğinden bahisle, acaba en azından psikologlardan/Pedagoglardan bir tavsiye aldınız mı? diye soruyordu.
Ancak, Meclisin muhalefet partisi dışındaki çoğunluğu hediye vermenin ''sünnet'' olduğu ve hadislerde bulunduğunu ısrarla belirterek oylamaya geçtiler ve bu madde oy çokluğuyla geçti.
Bugün gelinen nokta ortada.
Neymiş? bu iş '’Çocuk oyuncağı’’ değilmiş.
Neymiş? meşhur olacağız ve oy toplayacağız ümidiyle böyle ciddi işlere acemice yaklaşılması doğru değilmiş.
Neymiş? çocuklar böyle ucuz propaganda çalışmalarına alet edilmemeliymiş.
Şimdi, ister hediye dağıtmaya giden çocukları ister hediye bekleyen çocukları inceleyin.

Hediye götürmeye alet edilen çocuklarda hedeflenen ''...sosyal sorumluluk ve yardımseverlik...'' duyguları ne hale geldi acaba?
Peki ya hediye bekleyen çocuklar? Onlar açısından farklı bir durum;
-Diğer çocukları görüp onların sahip olduklarını mı kıskansınlar?, kendi düştükleri hale mi üzülsünler?, kimin oyuncağının daha güzel olduğunun kavgasına mı? girsinler (Allahtan birbirlerini yaralamadılar tabi şimdilik).
video Şimdi de oyuncakları kamplara gönderme kararı almışlar. Artistlik yapacaklarına, bunu başta yapıp bu dağıtımı yetkili PEDAGOG lara bıraksalardı (Mecliste kendilerine söylenmiş), doğru bir şey yapmış olabilirlerdi. Bir de Üsküdar gençliğini bu işe alet ettiler. Vebali kime acaba? Bütün bu kampanyanın videoları ve resimleri Üsküdar Belediyesi WEB sayfasında var.
Bu reklamların arasında Sayın Cumhurbaşkanımızın da hediye ettiği oyuncaklar kutuya bizzat kendisi tarafından atılırken görüntülerde var.
video ben o oyuncağın akıbetini merak ettim doğrusu. Umarım hiçbir çocuğa travmatik bir etkisi olmamıştır.
Tabii oyuncak denilince Sayın Sunay Akın akla geliyor. Kendisi yanlış hatırlamıyorsam Kadıköy Belediye Meclis Üyeliği yapmıştı. Galiba o da Kocaeli Belediyesinin bir oyuncak kampanyasına katılmış ancak travmatik bir dağıtım olmadı zannediyorum.
Her işi çocuk oyuncağı gören bir zihniyetin Kabe’yi (Yanlış anlaşılmasın Maketini) Üsküdara kurması ve yanlış anlamalara sebebiyet vermesi de çocuk oyuncağı değil miydi? Şimdi Bağırmak istiyorum ‘’EYYYY Sayın Üsküdar Belediye Başkanı’’ diye, ama onu Sayın Ahmet Hakan’a bırakıyorum artık.

Ercan Erdem