Kandil, CHP'ye "ulusalcılık bırakılmasın" ama "demokratik olsun" önerisinde bulunmuş.

Ulus devlet temeli üzerine inşa edilen Cumhuriyet'e yapılan eleştirilerin temelinde, "demokratik" olmama hali öne çıkarılıyor.

Kandil'in yeni önerisinde de, demokratik ulusçuluk, demokratik ulusalcılık, kavramlarına vurgu var.

1920 kurucu meclisine, etnisite, inanç farklılıkları ve çeşitlilikleri bakımından referans yapılıyor ve zaman içinde monist (tekçi) bir yapıya doğru evrilmenin, kurucu meclisin demokratik vasfını ortadan kaldırdığı ve eksik demokrasi üzerinden, Cumhuriyet projesinin sorun üreten bir yapı olduğu iddia ediliyor.

Liberal düşüncenin, etnikçi ve dindar/muhafazakar siyasetlerin, zahiri ortak muhalefet referansları olarak, bu husus öne çıkarılıyor.

Önerilen, kurucu iradenin gerçek bileşenleri olduklarını iddia ettikleri kesimleri, kendi demokratik tahaayyüllerine uygun bir anayasanın unsurları haline getirmek ve bu yolla demokratik dönüşümü tamamlamak.

Demokratik olma ve demokrasinin kavramsal geçişkenlikleri üzerinden yapılan eleştirilerin, Türkiye tecrübesi bakımından gerçekliği tartışmalı.

Demokratik olmadığı ileri sürülen rejim, çok partili sistemde, muhafazakarları, dindarları, seçim yoluyla tek başına iktidara taşıdı.

7 Haziran seçimleri ile, terör ile moral bağlarını tasfiye edemeyen bir siyasete de, yüksek oranda temsil imkanı sağladı. Sandık demokrasi, "beyaz" nitelemesi yapılan, ötekilere bir ayrıcalık tanımıyor, devletin de, kimsenin başına fazladan "kuş kondurduğu" söylenemez "gezi beyazları"nın başına neler geldiği ortada. Devlet denilen yapının kamusal karakteri bu.

Sonuç olarak, demokrasiyi içine sindirme hali bir sürece tekabül ederek, düzeni demokratik yapar, aksine, kavramsal soyutlamalar yoluyla, demokrasiyi tesis etmek mümkün değildir...

Numan Kaygısız