iktidarın Anayasa değişikliği talebi (başkanlık teklifi),rahmetli Demirel'in "kendim için bir şey istiyorsam namerdim" vecizesini de geride bırakan bir ironide savunuluyor...
Koalisyon dönemleri sona erecek argümanı ise, kargaları bile güldürüyor.

2002'den bu yana, kesintisiz ve mutlak iktidar kullanan, yediği önünde, yemediği arkasında bir heyetin, koalisyon endişesi ileri sürmesi hem ciddi değil hem de koalisyon yönetimlerini tümden reddetme gibi bir kolaycılık gösteriyor.
Kurumsal ve anayasal en kapsamlı düzenlemeler, son koalisyon hükümeti döneminde yapıldı ve mevcut iktidar, yıllardır, bu düzenlemelerin kılavuzluğunda hüküm sürüyor.

2010 Anayasa değişikliği ile, yargının nasıl perişan edildiği, cemaatleştirildiği, ve nelere mal olduğu ortada, enkazın kaldırılmasına çalışılıyor.
Son Anayasa referandumunun, cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi düzenlemesi dışında sadre şifa bir tarafı yok...

Bu sefer de, sadece, mevcut Cumhurbaşkanı'na, benzeri olmayan, bir "Başkan"'lık urbası dikiliyor.
Anayasalardan mucize bekleyenlerce yıllardır " 1982 Anayasası düşmanlığı" yapılıyor. Bitmeyen bir haçlı seferi gibi...

İkinci tur oylamaları yapılacak değişiklik teklifi,'nin, demokratikleşme diye bir tasası yok, uniform,( tek tip )ve tek adam yönetimi planlanıyor.

Türkiyede, oy kullanma yaşında olup, çoğunluğu, 1982 anayasası ile kan davası olmayan bir kuşak var; iyi eğitim, iş ve huzur içinde bir Türkiyede yaşamak istiyorlar. Her türlü yenilikçi fikirlere açıklar, politize değiller, ideolojik formatlamaların dışındalar,
Tek adama biat kültürü dışında, kollektif aklın önemine inanıyorlar.

Milletvekili seçilme yaşının 18'e indirilmesi'nin, oylarını (evetlerini) almak için bir "bon bon şekeri" olduğununun farkındalar... "Demokratik bir toplum geleceği", en çok onları ilgilendiriyor. Kendi geleceklerine sahip çıkma zamanlarındalar!

Recai Kamacı