Sessiz sinemanın büyük yıldızı Greta Garbo, sesli filmler yapılmaya başlanınca efsanesini sürdürebilmek için sahneden çekilmiş, kimselere görünmediği münzevi bir hayatın içine saklanmış, insanların hafızasında kendisini sinemadaki o son görüntüsüyle dondurmuştu.
Efsanesini yaşatabilmek için yaşamaktan vazgeçmişti.
Bugün Türkiyede solun bir bölümünün garip bir Greta Garbo sendromu yaşadığından kuşkulanıyorum.
Bir zamanlar yüzbinleri harekete geçirebilen sol, o geçmişin içine saklanarak, yaşamaktan ve kendini tartışmaktan kaçarak, hayatın içinde varlığını sürdürmekten kaçınarak efsanesi için kendini feda ediyor.
Bir zamanlar, izbe mahzenlerde teksir makineleriyle bildiriler basıp sokaklarda dağıtacak, başka bir fraksiyon tarafından vurulmayı ya da yakalanıp poliste işkence görmeyi göze alarak ......
Kaynak :
http://www.taraf.com.tr/ahmet-altan/makale-sol-ve-greta-garbo.htm
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.