Selahattin Duman
15.07.2012
E-Posta
Abidin Dino mutluluğun resmini yapamadı ama televizyonlarımız dizisini yapmayı başardı.. Yerli diziler, devamlı izleyenlerin beyninde hücre erozyonuna sebep oluyorsa da geriye kalan hücreler mutluluk hormonu salgılıyor..
Ne güzel! Memleketimiz televizyon üzerinden kültür ihracatı yapıyordu..
Televizyon dizilerimizi Arap ülkelerine satıp hem aldığımız dolarları sayıyor hem de Adamlar bize hayran canım.. Ne de olsa eski efendileriyiz.. diye havamızı atıyorduk..
Hava atma dedin mi ayranı doğuştan kabarık olan bizim memleket insanı dünyada birinciye gelir..
Özellikle bizden olmayan birinin, ayağımıza geldiklerinde şiş kebabımıza, dansözümüze, lokumlarımıza.. hayran kaldıklarını duymaya bayılırız..
Adam bir şeyimize hayran kaldığını söylesin de isterse sırtımıza binip bizi turistlere hizmet veren ada eşeği gibi gezdirsin..
***
Senenin üç yüz altmış beş günü, günün yirmi dört saati kendisini öven bir ahalinin nasıl olup da böyle derin bir aşağılık kompleksi yaşadığı sorusunu ise sosyologlara bırakıp ana fikre gelelim..
Türk televizyonlarında oynadıktan sonra, çeşitli Arap ülkelerine satılan televizyon dizilerinin ......
Kaynak :
http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=464772&Categoryid=4&wid=1
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.