Benim Sevgili Vanlılarım!.. "Sana sımsıcak, gözlerinin içiyle gülerek, kucaklamaya hazır içtenliğiyle, tam da gözlerinin içine bakarak konuşan insanları geride bırak, buraya gel" diye düşünüyordum, sabah asansörle onuncu kata çıkarken.. Bunlar benim meslektaşlarım. İş arkadaşlarım. Kader birliği yaptığım insanlar.. Birlikte Sabah'ı yüceltirsek kendimizi de yücelteceğiz. Ama nasıl yabancı duruyorlar, bir metre kare yerde.. Kimse gözünüzü geçtik, yüzünüze bakmıyor.. Öne eğilmiş, yüz yüze gelmekten çekinir, utanır başlar.. Yarım ağızla ve fısıltıdan hafif bir duvara bakarak söylenmiş bir "Günaydın" duyarsanız mutlu olun o gün..
Burası uygar(!) batı.. Burası eğitimli kent insanlarının iş ......
Kaynak :
http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/uluc/2012/08/03/benim-sevgili-vanlilarim
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.